باکلوفن یکی از داو هایی است که برای شل کردن عضلات استفاده میشود و برای اسپاسم هایی که ریشه نخاعی دارند موثر است. این دارو به صورت قرص و آمپول تولید میشود که آمپول آن به صورت تزریق داخل نخاعی استفاده میشود. مهمترین عوارض جانبی باکلوفن شامل خواب آلودگی، بی حالی، خشکی دهان، اسهال و در برخی موارد یبوست است. در ادامه و در سایت بیمار سلامت به برسی کامل موارد مصرف ، منع مصرف ،نحوه و مقدار مصرف، تداخلات دارویی و عوارض قرص باکلوفن میپردازیم.
قرص و آمپول باکلوفن برای چیست / موارد مصرف
این دارو برای درمان گرفتگی های عضلانی که ریشه در نخاع دارند میتواند بسیار موثر باشد ولی روی گرفتگی های عضلانی ناشی از ورز، تاثیری ندارد . قرص باکلوفن را عمدتا برای رفع اسپاسم ها ناشی از ام اس(MS) و دیسک کمر استفاده میکنند. آمپول این دارو تنها در موارد اورژانسی و اسپاسم های بسیار شدید و دردناک استفاده میشود.
هشدار: استفاده طولانی از باکلوفن میتواند موجب وابستگی میشود لذا نباید به صورت خودسرانه استفاده شود.
مکانیسم اثر
باکلوفن برروی گیرنده هایی تحت عنوان(GABA) در نخاع تاثیر میگزارند. این دارو از طریق (GABA) کانال های کلسیمی را مهار و کانال های پتاسیم را فعال تر میکند و از این طرق پیام های ارسالی از نخاع که موجب اسپاسم میشوند را مهار میکند. باکلوفن هم در گیرنده های GABA در پیش سیناپس ها و هم پس سیناپس ها تاثیر میگذارد.
موارد منع مصرف
باکلوفن منع مصرف مطلقی ندارد ولی در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود.
- نارسایی کلیه
- نارسایی کبدی
- بارداری و شیردهی
- مصرف هم زمان آن با نوشیدنی های الکلی ممنوع است
- تجویز باکلوفن در کودکان باید با احتیاط انجام شود
- در افراد دیابتی لازم است که مصرف این دارو با احتیاط همراه باشد
تداخلات دارویی
باکلوفن در مصارف کوتاه مدت تداخلات دارویی خواصی ندارد و یک داروی نسبتا سازگار به حساب میاید. اما مصرف طولانی مدت آن با داروهای زیر میتواند موجب کاهش اثر یا افزایش عوارض آنها شود و خطر مسمومیت دارویی را افزایش مدهد:
- داروهای مخدر، ضد تشنج ها، خواب آورها و آرام بخش ها
- داروهای ضد دیابت
- لیتیم کربنات ( برای اختلالات دو قطبی استفاده میشود)
- داروهای ضد افسردگی دسته MAOI نظیر سلژیلین، ایزوکاربوکسازید، موکلوبومید
- لوودوپا ( یک داروی ضد پارکینسون است)
- داروهای ضد فشار خون
- داروهای دسته NSAIDs از جمله ایبوپروفن و پیروکسیکام
نحوه و مقدار مصرف باکلوفن
مقدار مصرف این دارو باتوجه به وضعیت بالینی فرد میتواند متفاوت باشد. در زمان شروع درمان ابتدا از نصف قرص باکلوفن 10 سه بار در روز استفاده میشود.( هر 8 ساعت نصف یک قرص) در صورت عدم دستیابی به پاسخ درمان پس از 3 روز دوز دارو را به یک قرص 10 میلی گرمی کامل هر 8 ساعت یک بار میرسانند. در موارد مزمن ممکن است دوز دارو را حداکثر به 75 میلی گرم در روز ( هر 8 ساعت یک قرص باکلوفن 25) برسانند. لازم به ذکر است، در درمان های طولانی مدت نباید دارو به صورت ناگهانی قطع شود. (میتوانند باعث عوارضی مانند بی قراری ، تشدید اسپاسم های عضلانی و حتی بروز علائمی مانند توهم میشود.)
آمپول باکلوفن برای اسپاسم های شدید ناشی از ام اس و به صورت داخل نخاعی ( اپیدورال ) تزریق میشود. ( این کار معمولا توسط متخصصین مغز و اعصاب صورت میگیرد.
عوارض جانبی باکلوفن
رایجترین عوارض جانبی این دارو شامل خواب آلودگی، بی حالی، خشکی دهان و بی اشتهایی است که معمولا در اوایل درمان مشاهده میشود و پس از مدت بهبود میابد. سایر عوارض جانبی باکلوفن شامل موارد زیر است:
- تاری دید، دو بینی و لرزش کره چشم ( نیستاگموس )
- سردرد و سرگیجه
- یبوست یا اسهال
- تلو تلو خون و اختلال در حفض تعادل
- لرش عضلانی و گز گز کردن اندام ها
- سوزش و تکرر ادرار، شب ادراری و یا احتباس ادراری ( شایع نیست)
- ناتوانی جنسی و اختلال در انزال
مصرف بیش از حد باکلوفن میتواند علائم و عوارضی مانند تهوع و استفراغ، تشنج، اختلال در تنفس و کلاهش سطح هوشیاری همراه است که میتوانند نشانه اوردوز باشند.( در صورت مشاهده این علائم مصرف دارو را قطع کند وبه پزشک اطلاع دهید.)
وضعیت مصرف باکلوفن در بارداری و شیردهی
مصرف این دارو در دورا باردار توصیه نمیشود و منع مصرف نسبی دارد و باید با صلاح دید پزشک زنان و در دوز کم و طول درمان کوتاه مصرف شود.
در مورد بی خطر بودن یا مضر بودن باکلوفن در دوران شیردهی مطالعات زیادی صورت نگرفته است. با جزئی بودن ترشح این دارو داخل شیر مادر ممکن است در دوران شیردهی نیز تجویز و مصرف شود.( برای اطمینان بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.)
سایر داروهای مشابه
.
پایان مقاله
ناشر سایت بیمار سلامت
با تشکر از گروه مطالعاتی و تحقیقاتی هیرو
