تالاسمی مینور که به آن کم خونی مینور نیز گفته میشود یک از انواع تالاسمی است. بیماری تالاسمی یک از بیماری های ژنتیکی است که بر روی ساختار گلبول های قرمز تاثیر میگذارد. تالاسمی مینور در واقع نوع بسیار خفیف تالاسمی است که در بسیاری از موارد فرد حتی متوجه وجود آن نمیشود. مینور احتیاجی به درمان ندارد و همچنین این افراد میتوانند عمر معمولی داشته باشند. مهمترین راه تشخیص این بیماری انجام آزمایش خون است. در ادامه و در سایت بیمار سلامت به برسی علائم کم تالاسمی مینور مینور ، عوارض و راه های پیشگیری و اصلاح این بیماری میپردازیم
علائم تالاسمی مینور
این بیمار در حالت عادی هیچ علامتی ندارد و فقط در صورت انجام فعالیت های هوازی و یا قرار گرفتن در ارتفاعات بالا خود را نشان میدهد. علائم تالاسمی مینور به علائم کم خونی خفیف بسیار شبیه است. افراد مبتلا به مینور نمیتوانند فعالیت های هوازی را تحمل کنند. این افراد در ارتفاعات بالا زود تر از افراد معمولی دچار تنگی نفس میشود. این دو علامت مهمترین علائم بالینی تالاسمی مینور است. این افراد در صورت ابتلا به کمبود آهن و ویتامین هایی مانند فولیک اسید و ویتامین B12 سریع تر از سایر افراد دچار کم خونی ( آنمی ) میشوند. در واقع مهمترین اقدام درمانی برای این افراد مبتلا به مینور ، پیشگیری از آنمی است. این افراد باید در مورد اهمیت دریافت کافی آهن ، فولیک اسید ، ویتامین B12 ، ویتامین B6 باید آگاه باشند.
پیشگیری و اصلاح کم خونی مینور
بهترین راه پیشگیری از تالاسمی ماژور و مینور انجام آزمایشات قبل از ازدواج است. در افرادی که به مینور مبتلا هستند راه درمانی وجود ندارد و مهمترین اقدام درمانی شامل جلوگیری از ابتلا به آنمی است. افراد مبتلا به تالاسمی مینور نسبت به آنمی حساس تر سایر افراد هستند. از آنجا که شایع ترین نوع کم خونی ناشی از کمبود آهن است لذا این افراد باید نسبت به شناخت منابع آهن و موانع جذب آن آشنا شوند.
عوارض تالاسمی
این بیمار در نوع ماژور خود دارای عوارض بسیاری است و میتواند بسیار خطرناک باشد. اما تالاسمی مینور فقد عوارض جدی میباشد. در نوع مینور فرد دارای گلبول های قرمز کوچک تری نسبت به سایر افراد است و از این نظر بسیار به آنمی فقر آهن شباهت دارد. همچنین در صورت وقوع هم زمانی تالاسمی مینور با آنمی قطعا شاهد عوارض و علائم شدیدی خواهیم بود.
درمان تالاسمی مینور
متاسفانه تنها راه درمانی برای بیماری تالاسمی پیوند مغز استخوان است که معمولا در نوع ماژور آن استفاده میشود. پیوند مغز استخوان یک درمان قطعی برای تالاسمی ماژور میباشد. ولی در نوع مینور آن پیوند مغز استخوان یک ریسک به حساب میاید زیرا عمر پیوند حدود 5 سال است و پس از این مدت فرد مجبور است یا مجددا پیوند انجام دهد و یا اینکه بدن او علاوه بر گلبول قرمز توانایی ساخت گلبول سفید و پلاکت را نیز کاملا از دست میدهد. لذا در کم خونی مینور که فرد علائم و عوارض یک بیماری را ندارد ، احتیاجی به پیوند مغز استخوان نمیباشد و این کار فقط در نوع ماژور انجام میشود. لذا میتوان اینگونه برداشت کرد که تالاسمی مینور درمانی ندارد زیرا احتیاجی به درمان ندارد.
پایان مقاله